Nie możesz znaleźć tego, czego szukasz? Skontaktuj się z nami.
Sprawdź wpisaną frazę
Podstawowym powodem szynowania i stabilizacji zębów jest ich łączenie w celu uzupełnienia braków zębowych lub jako uzupełnienie leczenia periodontologicznego. Szynowanie jest najczęściej rozpoznawane jako technika stosowana do stabilizacji zębów, gdy się poluzowały lub wymagają dodatkowego podparcia. Dodatkowe wsparcie może być potrzebne, jeśli kość uległa pogorszeniu z powodu zaawansowanej choroby dziąseł. Gdy jest więcej niż jeden słaby ząb, szyna może być do nich przymocowana, dzięki czemu stają się zasadniczo jedną jednostką.
Jest to forma leczenia, w której głównym celem jest starannie usztywnienie oraz unieruchomienie rozchwianych zębów, jak również złączenie zębów mogących w przyszłości ulec rozchwianiu w grupy. Tego typu zabieg jest najczęściej końcowym etapem leczenia chorób przyzębia. Najczęściej szyny wykonane są z trwałego materiału kompozytowego i niestandardowych metalowych zamków lub drutów, aby zabezpieczyć swoje luźne zęby, co pomaga równomiernie rozłożyć siłę i nacisk zgryzu na chore i zdrowe zęby. Szynując zęby, sąsiednie zęby służą do zakotwiczenia, tworząc jedną solidną jednostkę i zmniejszając wszelką ruchomość.
Szyny z włókna szklanego są biokompatybilną alternatywą dla szyn z metalowymi elementami oporowymi. Zastosowanie włókien szklanych w porównaniu z opcjami metalowymi jest atrakcyjne dla lekarzy stomatologów, ponieważ pozwalają one na efektywne wiązanie się ze strukturami zęba przy prawidłowym zastosowaniu, co daje mocne i trwałe szynowanie. Szyna z włókna nie jest widoczna, co zapewnia doskonałą estetykę. Jest to bardzo wrażliwy na technikę zabieg, który pozwala nam na ostrożną repozycjonowanie ruchomych zębów i połączenie ich ze sobą.