Jakie wyróżniamy gipsy stosowane w protetyce?
Typy gipsów wyróżnia się na podstawie ich rozszerzalności liniowej i odporności na ściskanie. Wyższy typ nie oznacza wyższej jakości. Gips klasy V posiada wysoką odporność na ściskanie oraz dużą rozszerzalność, dlatego może być przeznaczony tylko do ściśle określonych prac. Gipsy dentystyczne są jednymi z najczęściej używanymi materiałami do wykonywania modeli. Według normy określamy następujące klasy gipsów. Klasa I to gips wyciskowy. Klasa II to gipsy modelowe przeznaczone do modeli diagnostycznych, wstępnych, sytuacyjnych oraz do osadzania modeli w artykulatorze. Gipsy klasy III to materiały modelowe twarde. Mają zastosowanie w wykonywaniu modeli przeciwstawnych, roboczych czy protezach częściowych. Kolejna grupa gipsy klas IV to materiały super twarde do wykonywania modeli dzielonych i roboczych. Klasa V stosowana jest w w wykonywaniu protez całkowitych metodą wtryskowo-ciśnieniową.
Naprawa uzupełnień protetycznych
Uzupełnienie protetyczne mimo uszkodzeń mają szansę na wieloletnie przetrwanie, nawet w przypadku uszkodzeń czy niedoskonałości estetycznych. Techniki nowoczesnej stomatologii pozwalają na naprawę uzupełnień protetycznych, bez konieczności wymiany takich uzupełnień. Wśród najczęściej stosowanych uzupełnień protetycznych są prace na podbudowie metalowej licowanej porcelaną. Alternatywna opcja naprawy uzupełnień protetycznych to naprawa materiałem kompozytowym. Wśród przyczyn uszkodzeń ceramicznych należy wymienić: urazy, przeciążenia i naprężenia powstające przy nieprawidłowo zarejestrowanej okluzji i artykulacji, zbyt mało miejsca w zwarciu lub nieprawidłowy zasięg całej preparacji czy przedwczesne kontakty zwarciowe.
