Usunięcie zainfekowanej miazgi z wnętrza zęba podczas leczenia endodontycznego nie jest wystarczające do zagwarantowania skuteczności całego procesu. Wnętrze stworzonego kanału musi zostać szczelnie wypełnione i zabezpieczone by zarówno usztywnić zęba unikając jego osłabienia, jak i chronić go przed możliwym zakażeniem. Oprócz dokładnego oczyszczenia wnętrza zęba z bakterii i resztek miazgi, konieczne jest jego wypełnienie materiałem odpornym na warunki panujące w jamie ustnej oraz odpowiednie uszczelnienie, aby zapewnić jego stabilność. Dodatkową zaletą jest, gdy materiał wypełniający wykazuje właściwości wiruso- i bakteriobójcze, co stanowi dodatkową warstwę ochrony zęba
Produkty: 35
Na rynku są dostępne zróżnicowane produkty służące do wypełniania kanałów zębowych. Są to preparaty o bardzo szerokim działaniu, stosowane do wypełnienia czasowego lub trwałego. Najczęstszym używanym od lat materiałem do wypełnień jest gutaperka. Łatwość jej umieszczenia i dopasowania w stanie ciekłym, oraz trwałość w stanie stałym zapewnia wytrzymałość wypełnienia, mimo potrzeby dodatkowego uszczelniacza przez niewielką lepkość w temperaturze pokojowej. Jednakże poza nią popularnym i cenionym w endodoncji materiałem jest między innymi tlenek cynku, który charakteryzuje podwójne działanie: bakteriobójcze oraz przyspieszające żmudny proces gojenia ran. Kolejną ważną grupą są tu opatrunki wodorotlenkowo – wapniowe, które tworzą barierę ochronną wewnątrz kanału. Są one używane nie tylko do izolowania ścianek, ale też do odkażania. Oprócz nich stosowane są też preparaty nanocząsteczkowe na bazie tlenków żelaza lub krzemu, uzupełniające strukturę zęba nawet wtedy, gdy nie jest on jeszcze w pełni ukształtowany.
Odpowiednio opracowany, oczyszczony i wypełniony kanał zęba nie powinien już sprawiać pacjentowi dyskomfortu, ani narażać go na możliwość infekcji. Chociaż ząb po usunięciu miazgi technicznie staje się martwy, powinien on funkcjonować bez problemów przez wiele lat. W przeszłości istniało ryzyko przebarwienia zęba przy użyciu starych środków i materiałów, jednak dzięki postępowi w technologii materiałów wypełnieniowych, taka reakcja jest obecnie prawie niemożliwa. Sam ząb jednakże ze względu że jest jednakże martwy może z biegiem lat osiągać inny odcień od w pełni zdrowych zębów. Nie jest to jakkolwiek problematyczne oraz może być prosto poprawione zabiegiem wybielającym.
Dobór odpowiednich materiałów do obturacji kanałów zależy od wielu czynników, w tym stanu klinicznego zęba, techniki wypełniania oraz indywidualnych preferencji lekarza. W codziennej praktyce stosuje się zarówno klasyczne ćwieki gutaperkowe, jak i nowoczesne systemy termoplastyczne oraz pasty uszczelniające o zróżnicowanej bazie chemicznej. Wypełnienie kanałów zębowych powinno zapewniać szczelność, biokompatybilność oraz trwałość w czasie — zwłaszcza w trudnych przypadkach z obecnością licznych kanałów bocznych lub zębów z resorpcją. Nowoczesne środki do zamykania kanałów często zawierają składniki aktywne o działaniu przeciwbakteryjnym, co dodatkowo zabezpiecza ząb przed reinfekcją. Warto dostosować materiały do konkretnej techniki obturacji, takiej jak metoda kondensacji bocznej, obturacja termiczna czy system jednoczesnego wypełnienia i uszczelnienia.
