Jakie wyróżniamy rodzaje uzupełnień w protetyce stomatologicznej?
W protetyce stomatologicznej istnieją dwa główne rodzaje uzupełnień protetycznych: stałe i ruchome. Protezy ruchome służą do uzupełniania ubytków w sposób nieinwazyjny. Przy bezzębiu stosowane są protezy całkowite – zazwyczaj akrylowe. Odbudowują uzębienie w całym łuku zębowym. W przypadku protez całkowitych dolnych często wskazane jest wszczepienie dwóch implantów, które zapobiegają nadmiernej ruchomości protezy. Każda z tych grup składa się z różnych rodzajów uzupełnień. Do uzupełnień stałych zalicza się: wkłady koronowo-korzeniowe, wkłady koronowe, licówki, korony, mosty, endokorony, wkłady i nakłady (inlay, onlay, overlay). Do uzupełnień ruchomych zaliczamy: protezy szkieletowe, protezy osiadające częściowe i całkowite, protezy oparte na koronach teleskopowych (na zębach własnych lub na implantach - overdenture), prace kombinowane (na zasuwach, zatrzaskach, zaczepach kulowych).
Charakterystyka wkładów koronowych i korzeniowych
Wśród wkładów wykorzystywanych w protetyce stomatologicznej możemy wymienić: Wkłady koronowo-korzeniowe czy wkłady koronowe. Wkłady koronowo-korzeniowe to uzupełnienia stosowane w leczeniu kanałowym. Przestrzeń korzenia oczyszczoną z naczyń i nerwów zastępuje część korzeniowa wkładu. Zrąb zęba natomiast odbudowuje część koronowa. Użycie wkładu koronowo-korzeniowego umożliwia odbudowę zniszczonego zęba poprzez założenie korony protetycznej. Wkłady dzielimy na dwie grupy: standardowe i indywidualne. Wkłady koronowe to wkłady używane w odbudowie ubytków koron zęba. Wykonuje się je najczęściej na zęby trzonowe lub przedtrzonowe. Najczęstszym wskazaniem do wykonania wkładów koronowych jest odbudowa miejsc stycznych z zębem sąsiednim. Mogą być wykonywane z wielu materiałów: kompozyty, porcelana (korony, mosty, licówki) oraz stopy niektórych metali nieszlachetnych i szlachetnych.
Uzupełnienia stałe wykorzystywane w protetyce stomatologicznej
Wśród głównych uzupełnień stałych wykorzystywanych w protetyce stomatologicznej możemy wyróżnić korony, mosty i licówki. Korony są wykorzystywane do odbudowy mocno zniszczonego zęba. W przypadku wykonywania koron ważne jest, aby ząb wystawał min. 2-3 mm ponad dziąsło. Jest to ważne do utrzymania obrzeży korony powyżej poziomu dziąsła. Korony wykonuje się w podobny sposób jak wkłady koronowe, tj. z samodzielnie występujących, jednolitych materiałów lub z ich połączeń. W przypadku całkowitego braku zęba możliwe jest wykonanie mostu. Taki most powstaje przez połączenie 3 koron protetycznych, z czego środkowa jest niepodparta (umiejscowiona w miejsce braku zęba). Natomiast licówki stanowią cienkie uzupełnienie protetyczne na wargowej powierzchni zęba. Licówki nie powodują osłabienia struktury zęba, ponieważ w celu przygotowania na nie miejsca ząb szlifuje się tylko w obrębie szkliwa.
