Masy wyciskowe stomatologiczne

Masy alginatowe a masy elastomerowe

Alginaty przeznaczone są do wykonywania modeli orientacyjnych, protez ruchomych oraz do form. Używane są także do tworzenia wycisków wstępnych, wycisków zębów przeciwstawnych. Proces wykonywania form rozpoczyna się od ważenia proszku, następnie proszek dodawany jest do wody (w gumowej misce lub mieszalniku), następnie aplikacja na miskę oraz usunięcie po 2 – 3 minutach. Alginaty są relatywnie tania, łatwa w użyciu oraz jest hydrofilna. Natomiast może być łatwo podatna na rozerwanie, niestabilna wymiarowo i trudna do dezynfekcji. Masy elastomerowe – polieterowe wykorzystywane są przy wykonywaniu koron i mostów oraz do rejestracji zwarcia. Masy polieterowe odznaczają się mniejszymi niż silikony kondensacyjne zmianami objętości, krótkim czasem pracy oraz dużą sztywnością po związaniu. Dobrze odwzorowują szczegóły i mają dobrą zwilżalność. Składają się one z bazy i katalizatora. 

Charakterystyka materiałów silikonowych

Silikon jest masą dwuskładnikową, głównym składnikiem mas jest poli-dwumetylo-siloksan. Masy wykorzystywane są do powielania modeli pod prace precyzyjne i kombinowane. Silikony C mają kondensacyjny proces wiązania, czyli polimeryzacja tych mas nie kończy się w momencie uzyskania przez nie odpowiedniej twardości. Materiały składają się z pasty i katalizatora. Silikony kondensacyjne występują w postaci rzadkiej (pakowane do strzykawek lub tubek) i bardzo gęstej (w słoikach). Ich zaletą jest duża elastyczność, dokładna rejestracja szczegółów, możliwość odlania kilku modeli z jednego wycisku. Silikony addycyjne występują w postaci past rzadkich, średnich oraz gęstych w tubach albo bardzo gęstych w słoikach. Występują również w postaci 2 pojemników (baza, katalizator), mieszane ręcznie lub mechanicznie przy pomocy pistoletu mieszającego, lub urządzenia mieszającego. Silikony pozbawione są smaku, zapachu, mają stabilne wymiary.