Modelowanie kompozytu
Wypełnienie kompozytowe zęba po leczeniu endodontycznym jest finalnym krokiem samego zabiegu, zamykając przestrzeń utworzoną w trakcie operowania i usztywniając osłabionego zęba. Wymaga to zespojenia miejsca materiałem i uszczelniaczem, oraz dopasowanie by nie przeszkadzał potem pacjentowi w życiu codziennym. Pomagają w tym narzędzia przeznaczone do uproszczenia manipulacji kompozytami, umożliwiając szybsze oraz skuteczniejsze zamykanie kanałów. Nakładacze, upychadła, szpatułki czy łopatki zapewniają szerokie pole manewru, dzięki różnorodności rozmiarowej pozwalając na dopasowanie się zarówno dla wygody pacjenta, jak i preferencji stomatologa.
Produkty: 31
Chwilowo niedostępne
Chwilowo niedostępne
Chwilowo niedostępne
Podstawowe przyrządy do pracy na kompozytach
Większość narzędzi do manipulacji kompozytem posiada elementy robocze na obu końcach. Czasami są tą dwa różne typy, czasami są tego samego typu, a różnią się rozmiarem i kątem zakrzywienia. Pierwszym typem jest nakładacz. Będąc zakrzywionym ostrzem o różnej grubości pozwala na efektywne podbieranie półstałego kompozytu i umieszczaniu na odpowiedniej pozycji, oraz delikatnym odcinaniu i zbieraniu nadmiaru materiału. Drugim podstawowym typem jest upychadło kulkowe. Przypominając nakładacz, lecz z zakończeniem w kształcie kulek różnych wielkości. Jego sugerowanym użyciem jest opracowywanie, dopasowywanie i wygładzanie materiału wypełniającego ubytek. Oznacza to że jeśli rozmiary są odpowiednie to posiadając narzędzie z nakładaczem po jednej stronie i upychadłem z drugiej można pojedynczym narzędziem w pełni oporządzić przygotowane wypełnienie.
Jaki jest cel modelowania kompozytu?
Kompozyt zostaje wprowadzany do wydrążonego zęba w celu zabezpieczenia go przed późniejszymi infekcjami, oraz wzmocnienia osłabionej przez zabieg konstrukcji. Samo modelowania ma bardziej użytkowe i estetyczne cele. Po pierwsze ułatwia wprowadzenie i ścisłe wypełnienie wnętrza stworzonego kanału. Ogranicza to szanse zarażenia pozostałej wrażliwej na to tkanki zęba. Kolejny aspekt, użytkowy, jest spowodowany potrzebą zachowania wygody wypełniania podstawowego celu zębów, jak i unikania niewygody przy ocieraniu się szczęk. Wygładzanie powierzchni wypełnienia i usuwanie wybrzuszeń bądź zadr zanim stwardnieją pozwolą uniknąć problemów dla pacjenta który w innym przypadku musiałby próbować to następnie ścierać naturalnie, co mogłoby być problemem. Ostatnim aspektem jest estetyka, która jest względnie oczywista. Ząb po zabiegu ma wyglądać jak najbliżej naturalnego stanu uzębienia.