Wiertła diamentowe stomatologiczne - Strona 2

Wiertła diamentowe mają szeroką gamę kształtów oraz różnych ziarnistości. Pozwala to na spełnienie oczekiwań lekarzy i praktyków stomatologów w zakresie każdej sytuacji klinicznej. Najczęstszym wyborem konkretnego kształtu wiertła diamentowego przez stomatologów są: kulka, stożek, igła (needle) czy football.

Wiertło diamentowe jest nadal najczęstszą formą wiertła dentystycznego w laboratorium dentystycznym. Dzięki temu, że są wykonane z jednego z najtwardszych materiałów na świecie, są idealne do szlifowania twardych tkanek takich jak szkliwo. Diament ma różne rodzaje nasypu, co czyni go odpowiednim wiertłem dentystycznym do większości zabiegów w gabinetach i pracowniach stomatologicznych, m.in. przy usuwaniu próchnicy. Każda konstrukcja wybranego wiertła z nasypem diamentowym spełnia swoją określoną funkcję i jest unikalna pod względem cięcia oraz kształtowania.

Zarówno wiertła z węglika wolframu, jak i wiertła diamentowe są specjalistycznymi narzędziami dentystycznymi stosowanymi w różnych procedurach stomatologicznych. Wiertła diamentowe są zbudowane z trzonka wykonanego ze stali nierdzewnej, a część pracująca pokryta jest proszkiem diamentowym. Dostępne są w różnych rozmiarach ziarna, co wpływa na agresywność wiertła podczas pracy. Są to m.in. extra fine, fine, medium, coarse czy extra coarse. Wiertła z węglika spiekanego oraz diamentowe różnią się zastosowaniem. Wiertła z węglika posiadają małe ostrza do odcinania oraz przecinania koron czy , podczas gdy wiertła diamentowe szlifują ząb i pozostawiają go z chropowatą powierzchnią, która wymaga późniejszego polerowania za pomocą oddzielnego narzędzia. Każdy z nich ma swoje zalety i wady, co sprawia, że ​​oba są niezbędną częścią wyposażenia gabinetu stomatologa. Warto zapamiętać, aby nie używać wierteł z węglika spiekanego do szlifowania szkliwa, gdyż istnieje ryzyko jego uszkodzenia.

Wiertła stomatologiczne dostępne w opakowaniach producenta nie są sterylne i dlatego przed pierwszym użyciem, ale także każdym następnym razem należy je wysterylizować. Do stosowanej metody sterylizacji zalecana jest wstępna dezynfekcja. Należy na samym początku zamoczyć wiertła w dostępnych na rynku preparatach i środkach dezynfekcyjnych do narzędzi stomatologicznych, a następnie wyczyszczenie ręczne lub przy pomocy myjki ultradźwiękowej. Bardzo istotne jest dokładne wypłukanie wierteł (zwłaszcza przy używaniu proszków do dezynfekcji) oraz osuszenie, przed rozpoczęciem sterylizacji. Po odpowiednio przeprowadzonej procedurze dezynfekcji i wysuszeniu narzędzi lekarz lub personel gabinetu może zapakować narzędzia w specjalne rękawy lub torebki. Następnie zapakowane narzędzia umieszczenie są w ramach procesu sterylizacji w autoklawie.