Do czego wykorzystuje się w ortodoncji sprężynki stalowe?
Sprężynki ortodontyczne stosowane są zarówno w leczeniu wad zgryzu, jak i w przygotowaniu miejsca pod implanty czy zamykanie luk po ekstrakcjach. Ich zadaniem może być delikatne poszerzanie łuku zębowego, separacja zębów przed osadzaniem zamków, a także kontrolowane przesuwanie zębów wzdłuż łuku. W połączeniu z łukami ortodontycznymi i wyciągami międzyszczękowymi pozwalają na precyzyjną regulację sił oddziałujących na poszczególne jednostki zębowe.
Sprężynki stalowe ortodontyczne – rodzaje:
Sprężynki stosowane w aparatach stałych różnią się konstrukcją i sposobem działania. Najczęściej wybierane są:
- Sprężynki otwarte – stosowane do rozsuwania zębów, generują delikatną, ale stałą siłę, pomagając w stworzeniu przestrzeni w zatłoczonym łuku.
- Sprężynki zamknięte – wykorzystywane do przemieszczania zębów wzdłuż łuku, często w połączeniu z wyciągami elastycznymi.
- Sprężynki pasywne – pełnią funkcję dystansującą, zapobiegając zamykaniu się luki po ekstrakcji przed osadzeniem implantów lub innych elementów stałych.
Jaka różnica w leczeniu ortodontycznym wynika ze stosowania różnych sprężynek do aparatów stałych?
Wybór sprężynki powinien uwzględniać nie tylko jej długość i siłę nacisku, ale także materiał oraz kompatybilność z pozostałymi elementami aparatu. Sprężynki nierdzewne stalowe są wytrzymałe i odporne na odkształcenia, co pozwala na długotrwałe działanie bez utraty elastyczności. W bardziej wymagających przypadkach stosuje się również sprężynki niklowo-tytanowe, które wykazują większą sprężystość i dłużej utrzymują stałą siłę nacisku.
Dobór odpowiedniej sprężynki ma kluczowe znaczenie dla komfortu pacjenta i skuteczności leczenia, dlatego warto łączyć je z wysokiej jakości łukami ortodontycznymi oraz precyzyjnymi zaczepami ortodontycznymi, które zapewniają stabilność całej konstrukcji aparatu.
