Właściwy wybór cementu do uzupełnień protetycznych odgrywa decydującą rolę w zapewnieniu długoterminowej użyteczności, retencji, zapobiegania próchnicy, jak również pełnego zadowolenia pacjenta. Ważnym elementem jest czas pracy w ustach pacjenta oraz parametry wytrzymałościowe materiału. Zaleca się by konsystencja materiału była wystarczająco płynna, aby umożliwić całkowite osadzenie uzupełnienia. Wybrany cement powinien charakteryzować się szybkim i silnym twardnieniem, a także utrzymywać szczelną, nienaruszoną odbudowę.
Głównym powodem, dla którego stomatolodzy używają tymczasowych wypełnień, jest ochrona zęba, dopóki nie będzie możliwa odbudowa stała. Do uzupełnienia tymczasowego stosuje się różne rodzaje materiałów, które zapewniają ochronę tkanki miazgi, a także mają pewne właściwości lecznicze, które pomagają łagodzić ból i szybciej goić. Materiały tymczasowe mogą być już gotowe do użycia bądź też przygotowane do zarabiania. Natomiast ze względu na skład wyróżnia się cement cynkowo-siarczany, tlenek cynku z eugenolem, wzmocniony cement tlenkowo-cynkowo-eugenolowy oraz gotowe materiały kompozytowe.
Masy wykorzystywane są do powielania modeli pod prace precyzyjne i kombinowane. Silikonowe masy wyciskowe składają się z bazy i katalizatora. Wyciski silikonowe są klasyfikowane zgodnie z ich metodą polimeryzacji podczas wiązania. Masy występują w postaci rzadkiej, średniej, jak również bardzo gęstej konsystencji.
Materiały do wypełnień przechodzą znaczną modernizację w oparciu o zastosowanie komputerowego systemu projektowania oraz wytwarzania CAD/CAM. Materiały z ceramiki szklanej jako pierwsze zostały opracowane dla systemów CAD/CAM. Charakteryzują się znaczną ilością składników szklanych, co czyni je jednymi z najbardziej przeziernych i estetycznych materiałów. Standardowe materiały CAD/CAM stosowane są przy uzupełnieniach tymczasowych wykonanych z materiału PMMA (dyski), a także w postaci bloczków w uzupełnieniach stałych wykonanych z ceramiki, tlenku cyrkonu czy dwukrzemianu litu.