Prawidłowo przeprowadzona konserwacja końcówek stomatologicznych składa się z kilku etapów. Pierwszym z nich jest zastosowanie zewnętrznej dezynfekcji. Należy zwrócić uwagę na to, aby używanego preparatu w opakowaniu „typu spray” nie kierować w kierunku otworu na wiertło czy też otworu z tyłu końcówki. Zabronione jest moczenie lub częściowe zanurzanie końcówek w płynach i preparatach dezynfekujących. Specjalnie przeznaczone produkty takie jak olej, pozwolą na prawidłową konserwację końcówki. Zaleca się, aby aplikacja oleju do końcówek odbywała się po każdych przepracowanych 30 minutach lub w razie możliwości przynajmniej 4 razy w ciągu dnia pracy. Aplikacji oleju dokonujemy zawsze przed procesem sterylizacji.
Szukając rękojeści należy wziąć pod uwagę ich ergonomię oraz trwałość. Większość stomatologów, zwłaszcza kobiet, preferuje lekkie rękojeści, gdyż umożliwiają wydajną pracę i mniejsze zmęczenie dłoni. W przypadku doboru odpowiednich narzędzi do końcówek stomatologicznych skupić uwagę na cechach takich jak: jakość, trwałość oraz precyzja. Rękojeści mają szeroki zakres specyfikacji prędkości, mocy, wody i światła, dlatego ważne jest, aby wybrać odpowiednią rękojeść dostosowaną do potrzeb gabinetu i zabiegów w nim wykonywanych.
Obecnie na rynku dostępne są dwa główne typy rękojeści stomatologicznych – turbinowe (pneumatyczne) i elektryczne. W rękojeściach pneumatycznych wał jest napędzany sprężonym powietrzem, natomiast w rękojeściach z napędem elektrycznym wał napędzany jest przez mikrosilnik elektryczny. W praktyce lekarskiej napędzane powietrzem urządzenie może osiągać prędkość do 300 000 obr./min lub nawet więcej. Należy jednak zwrócić uwagę, iż jest to prędkość bez obciążenia. W czasie zabiegów szybkość pracy roboczej turbiny powietrznej będzie wynosić połowę wartości. Prędkość definiować tutaj będzie ciśnienie powietrza dostarczane do turbiny. Większość elektrycznych silników może osiągnąć prędkość do 40 000 obr./min, lecz w połączeniu z kątnicą przyspieszającą wiertło może osiągnąć prędkość nawet 200 000 obr./min. a instrument obrotowy pod naciskiem ani nie zwalnia, ani się nie zatrzymuje.
Te precyzyjne urządzenia są przeznaczone do wydajnego usuwania tkanki twardej bez potrzeby stosowania nacisku, ciepła czy wibracji. Mogą różnić się konstrukcją, kształtem i materiałem konstrukcyjnym i zazwyczaj pracują w zakresie od 250 000 do 400 000 obr./min. Cechy, takie jak typ mocowania, rozmiar głowicy, źródło światła, waga rękojeści i hałas silnika różnią się w zależności od producenta. Rękojeści szybkoobrotowe umożliwiają użytkownikom kontrolować prędkość oraz moment obrotowy. W odniesieniu do turbiny powietrznej rękojeść szybkoobrotowa charakteryzuje się znacznie większą mocą, jak i mniejszą traumatycznością dla miazgi.
W zapewnieniu prawidłowej konserwacji końcówek stomatologicznych niezbędnym produktem, jaka każda praktyka lekarska powinna posiadać, jest olej do końcówek. Olej inaczej określany jest jako siła napędowa końcówek stomatologicznych w gabinetach i klinikach stomatologicznych. Stosowanie produktu wpływa na zwiększenie płynności, wydajności oraz efektywność końcówki, jak również samej pracy lekarzy podczas przeprowadzanych zabiegów. Dzięki odpowiedniej pielęgnacji oraz odpowiednim i prawidłowym procesom czyszczenia, smarowania i sterylizacji zapewniamy końcówką stomatologicznym zmaksymalizować żywotność swoich rękojeści, jednocześnie minimalizując niepotrzebne naprawy i wymiany. W celu dokładnej konserwacji sterylizacji końcówek zaleca się użycie specjalistycznych urządzeń konserwacyjno-dezynfekujących lub konserwacyjno-dezynfekująco-sterylizacyjnych.
Światło LED wpływa na większą widoczność pola zabiegowego przez lekarza podczas wykonywanych procedur oraz zabiegów w gabinetach i klinikach stomatologicznych. Zapewnia mocniejsze, trwalsze, jak również znacznie bielsze oświetlenie, dając bardziej realistyczny, pozbawiony cieni widok obszaru roboczego.
Nadwrażliwość zębów to problem, który dotyka wielu pacjentów odwiedzających gabinety stomatologiczne. Jakie metody leczenia mogą być zastosowane w praktyce stomatologicznej oraz w codziennym życiu pacjentów?