Nie możesz znaleźć tego, czego szukasz? Skontaktuj się z nami.
Sprawdź wpisaną frazę
Dobór materiału podkładowego przed właściwym wypełnieniem powinien następować w oparciu o rozpoznanie przypadku oraz od rodzaju materiału, którym zostanie przeprowadzona procedura wypełniania ubytku. Ze względu na swoją rolę materiały podkładowe powinny odpowiednio zabezpieczać miazgę przed czynnikami zarówno chemicznymi, jak i mechanicznymi oraz izolować ją od czynników chemicznych pochodzenia zewnętrznego, oraz przed samym materiałem wypełniającym. Wśród głównych właściwości można wyróżnić: łatwość pracy z materiałem (począwszy od procesu zarabiania do wprowadzania w ubytek), szybkość wiązania, obojętność biologiczna, wytrzymałość mechaniczna.
Obecnie znane materiały podkładowe różnią się od siebie właściwościami chemicznymi, biologicznymi, jak i mechanicznymi. Zastosowanie właściwości zdeterminowana jest specyfiką i złożonością konkretnego przypadku klinicznego. Do najbardziej znanych zalicza się materiały podkładowe na bazie wodorotlenku wapnia, które wymagają drugiej warstwy podkładu, cementy polikarboksylowe, charakteryzujące się dobrą adhezją równie do tkanek twardych zęba, ale także matali czy cementów glassjonomerowych.
Jedną z podstawowych funkcji stosowania materiałów podkładowych jest ochrona miazgi zęba przed późniejszym zastosowaniem materiału wypełniającego. Kompozyty, amalgamaty czy cementy glassjonomerowe wiążą się z uwalnianiem substancji chemicznych. Materiał ochronny – podkładowy zabezpiecza również miazgę zęba przed szkodliwymi działaniami czynników zewnętrznych zarówno chemicznych, jak i mechanicznych, a także stanowi swoisty uszczelniacz izolując wnętrze zęba.